Misschien heb je de term “day in the life”, “Gezinsdocumentaire fotografie” of “Gezinsreportage” gehoord en ben je geïntrigeerd, maar weet je niet echt wat het is. Vandaag ga ik wat van jullie vragen beantwoorden die mij het meest worden gesteld zijn.
Wat is documentaire gezinsfotografie?
Gezinsdocumentairefotografie (of gezinsreportages zoals ik ze noem) is een manier van fotograferen waarbij een fotograaf een documentaire benadering gebruikt bij het. “Een documentaire benadering” betekent simpelweg dat een fotograaf helemaal niet ingrijpt tijden het fotograferen. Er zijn geen poserende, regisserende aanwijzingen die je vertellen wat je moet dragen of waar je moet staan. De fotograaf documenteert je gezin terwijl je je leven leidt.
Omdat documentaire gezinsfotografie een benadering is kun je grote verschillen in stijl zien tussen de ene documentairefotograaf en de andere. De stijl van een fotograaf wordt sterk beïnvloed door wie ze zijn als mens en hun kijk op het leven. Persoonlijk ben ik een een observeerder, grapjas en laidback/rustig persoon met een sterke voorliefde voor de dingen die niet gezegd worden, die tussen momentjes waarvan je niet wist hoe speciaal ze zijn – dit blijkt uit mijn fotografie. Ik hou ervan om de stillere, subtielere momenten te fotograferen en ik ben dol op het documenteren van meerdere generaties.
Je hebt dan misschien ook wel de term lifestylefotografie gehoord. Dit is geen documentaire fotografie, al kan Lifestyle-fotografie (ik noem ze gewoon fotosessies trouwens) er soms ook uitzien als documentaire fotografie, omdat de momenten die vastgelegd worden er openhartig en ongedwongen uitzien, maar lifestyle-sessies worden geregisseerd door de fotograaf, meestal door middel van aanwijzingen en opdrachtjes. Lifestyle-fotografen adviseren over het algemeen hun klanten ook over wat ze aan kunnen doen en over de fotolocatie.
Wie is het meest geschikt voor een Gezinsreportage?
Iedereen die bewust is van het feit dat hun kids snel opgroeien, of dat hun ouders ouder worden. Voor iedereen die van hun leven houdt en dit wil vasthouden. Voor iedereen die het niet kan schelen wat andere mensen denken. Voor iedereen die van avonturen houdt. Voor iedereen die graag terug wil kijken naar oude foto’s en de gekkigheid en het plezier van hun familie wil zien in plaats van geposeerde foto’s.
Voor iedereen die elk klein detail van een mijlpaalgebeurtenis wil hebben, zodat ze zich kunnen herinneren hoe die dag voelde. Voor iedereen die elk klein detail van een heel gewone dag wil hebben, zodat ze zich kunnen herinneren hoe het voelde om kleine of grotere kinderen thuis te hebben, of hoe het was om opa en oma in erbij te hebben en voor al die kids niet stil kunnen zitten voor een foto, is een documentairesessie een goede keuze. Stilzitten is niet nodig – alle foto’s worden op het moment gemaakt.
Wie is NIET geschikt voor Gezinsreportage?
Als je het leuk vindt om je gezin voor een dag perfect aan te kleding en op elkaar af te stemmen en daarbij de perfecte locatie al bedacht hebt, ben je waarschijnlijk meer geschikt voor een (lifestyle-)fotosessie. Als je het moeilijk vindt om los te laten, dan is een gezinsreportage misschien niet iets voor jou.
Wat als de foto’s gênant of kwetsbaar zijn? Wat als mijn kind een driftbui krijgt?
Waarheidsgetrouw: Ja, sommige foto’s kunnen gênant of kwetsbaar zijn – simpelweg omdat het leven beschamend en kwetsbaar is. Maar vergeet niet Ik kom zonder oordeel naar je toe. Wees gerust Ik ben er echt niet ook om foto’s te maken die je een slecht gevoel geven. Ik ben er juist om je te laten hoe geweldig je leven is in alle kleine momenten en details die je soms mist als je er zelf middenin zit. Als er een driftbui is, zal ik die waarschijnlijk fotograferen – niet vanwege de schokfactor, maar omdat het beste deel van een driftbui achteraf is, wanneer ze met krokodillen tranen, een dikke knuffel willen. Ook zouden het blikken zijn die ik zou willen onthouden. Ik beloof je deze foto’s zullen je keer op keer laten zien hoe speciaal je gezin is en hoe geliefd jullie zijn. Loslaten en vertrouwen!
Ons huis is donker en rommelig, kun je daar echt fatsoenlijke foto’s maken? Ik wil niet echt dat m’n zooi vereeuwigd wordt.
First things First – ja, meestal vind ik lichtinval van ramen die genoeg natuurlijk licht binnenlaten om zo ook in donkere huizen foto’s te maken. Camera’s zijn tegenwoordig best wel, heeel goed! Wat rotzooi betreft – als dat je echt stoort, dan mag je best wat verstoppen onder je bed hoor, maar eerlijk gezegd vertelt een leefbaar huis een mooi verhaal over de gezin die er woont (ik zeg altijd beetje opruimen kan prima, maar we hoeven niet te doen alsof de schoonouders langskomen haha). Die “zooi” kan achteraf nog wel een heel interessant zijn en zo veelzeggend! Het is een verhaal op zich! Oh en niet geheel onbelangrijk, mij maakt het allemaal niets uit 😉 dat weet je!
Wat moeten we doen tijdens onze reportage? Moeten we activiteiten plannen?
Nou ja en nee. Bedenk wat je gezin graag samen doet, en doe die gingen. ‘T hoeft niets groots of ingewikkelds te zijn. Tijdens de vakantie, dagje weg, bbqén, spelletjes, wandelen – Check dit blog voor meer ideeën.
Als jij en je gezin voor open staan, dan houd ik er ook van om volledig normale dagen in thuis te fotograferen, zonder dat er iets speciaals is gepland. Verschillende mensen in verschillende kamers, die hun eigen ding doen en hier en daar samenkomen – gewoon de routine documenteren.
Beide kunnen net zo bijzonder zijn. Wat je ook kiest – probeer niet te veel in onze tijd samen te proppen. Gewoon ontspannen en meegaan met de stroom.
Waarom zijn gezinsreportage zo lang? Ik weet niet zeker of mijn kinderen het volhouden.
Het kost altijd wat tijd voor iedereen om te ontspannen en naar die speciale plek te gaan waarbij je de camera negeert. Dat is een reden, en om op die speciale momenten te komen moet ik simpelweg wat tijd met jullie doorbrengen.
Wat dat volhouden betreft. Jullie hoeven geen 3 uur, 6 uur of 8 uur, of hoe lang we ook samen mogen zijn, te poseren voor de camera. Je hangt gewoon rond met je gezin. Ik ben daar toevallig ook, met een camera. Als iemand een pauze nodig heeft en naar een andere kamer moet gaan, een telefoontje moet plegen of zelfs een dutje moet doen – dat is helemaal prima!
We zijn zenuwachtig omdat we zoveel tijd met een vreemde doorbrengen.
Ik ben aardig, dat beloof ik.
Hoe weet je wat je moet fotograferen?
Ik voel me aangetrokken tot verbindingen, subtiele uitingen van liefde. Ik ben gefascineerd door de ontdekkingswilskracht van kinderen en ik hou van hun onhandigheid en ernst die tieners hebben. Ik hou van geheime blikken als je denkt dat niemand anders kijkt. Ik kan niet echt uitleggen hoe ik weet wat ik moet fotograferen – het enige dat ik kan zeggen is dat het teruggaat naar de eerste vraag hierboven, toen ik het had over de stijl van de fotograaf en hoe deze een weerspiegeling is van die persoon. Ik ben een gevoelsmens en ik ben opmerkzaam – al die kwaliteiten leiden me instinctief naar welke momenten en details ik moet fotograferen.
Hoe zorg je ervoor dat kinderen de camera negeren?
Het duurt meestal maar 10 of 15 minuten voordat ze vergeten dat ik foto’s maak. Als een kind echt volhardend is, leg ik de camera gewoon even neer 😀
Wat zijn je favoriete activiteiten om te fotograferen? Welke activiteiten werken niet zo goed?
Oh god, sommige favorieten zijn kamperen, met dieren bezig zijn, fruit plukken, bbqen, in de achtertuin hangen en spelen, boodschappen doen, de bus nemen, vissen en gewoon thuis rondhangen!
Naar een drukke speeltuinen gaan is niet ideaal (het is moeilijk om andere kinderen niet op de foto’s te krijgen) en bordspellen die uren kunnen duren (allemaal dezelfde foto’s :P)
Wat kost dat?
Mijn prijzen zijn vergelijkbaar met collega’s die dezelfde ervaring, niveau en certificatie hebben. De prijzen staan gewoon op de site :D. Ik bied ook betalingsplannen aan, zo kun je in delen betalen of maandelijks een klein bedrag om zo toe te werken naar je jaarlijkse gezinsreportage van meer uren of vakantiedagen.